Lesgeven in Fügen

Dat zijn de eerste woorden die mijn twee kamergenootjes en ik tegen elkaar zeggen als ´s ochtends de wekker gaat. Ik heb mijn twee kamergenootjes leren kennen tijdens de opleiding van Snowlife, dus inmiddels kennen we elkaar door en door.  Het is echt super gezellig om samen een kamer te delen en het kan ook best handig zijn. Het gebeurt namelijk nog wel eens dat iemand van ons wakker wordt met een kater… Toch weer dat ene extra biertje die we beter hadden kunnen laten staan… Maar er staat ons weer een prachtige werkdag tegemoet, dus we moeten door! De gordijnen worden open getrokken, een chill muziekje wordt aangezet en de afbakbroodjes worden in de oven geschoven. Wat wil je nog meer op zo’n brakke ochtend? We ontbijten gezamenlijk in de keuken. Dit is wel even passen en meten, want we delen het huis met dertien andere skileraren en skileraressen. Na het ontbijt melden we ons bij de chef. Hij verteld ons aan welke groep we deze week les mogen geven. Yes, ik heb licht gevorderde kids. Mijn favoriete groep om les aan te geven. Al zijn die hele kleine kinderen ook erg schattig hoor. Dan splitsen de leraren op. We geven namelijk les in twee skigebieden: Spieljoch en Hoch Fugen. Deze week sta ik op Spieljoch, dat is lekker dichtbij. Samen met de andere leraren van Spieljoch lopen we naar de Gondels. Eenmaal in de gondel gaat de muziek box aan. Luid zingen we de liedjes mee en de kater zijn we inmiddels al lang weer vergeten!

Eenmaal boven maken we de Sammelplatz klaar voor het ontvangen van de kinderen en volwassen die vandaag van ons skiles krijgen. Ook zijn er twee leraren die de Kindergarten gereed maken. We zijn vroeg klaar met alles opzetten vandaag. Dit betekent dat we zelf nog snel een rondje kunnen gaan skiën. Super chill! Om tien uur is het dan zo ver. Alle leerlingen zijn aanwezig en we kunnen starten met voor skiën. De kids skiën een klein stukje naar beneden door bochten te maken. Op basis hiervan worden de kideren ingedeeld in groepjes op niveau. En dan kunnen we los! Met mijn licht gevorderde groepje kan ik meteen met de sleeplift naar boven op de blauwe piste. De eerste twee keren naar beneden doe ik rustig aan en kijk ik goed achter mij. Zo kan ik goed zien hoe al mijn kinderen kunnen skiën. Als ik weer in de sleeplift naar boven zit, bedenk ik ondertussen een leuke oefening. En alvast een tip: kijk ook goed naar welke oefeningen andere skileraren doen met hun groepje. Oh, en als je dan kijkt naar andere skileraren… Let dan ook op of je een leraar ziet vallen. Dan heb je namelijk een biertje tegoed van deze skileraar! Na samen heel wat oefeningen te hebben uitgevoerd, is het tijd voor een welverdiende lunchpauze. Vandaag sta ik, samen met een andere collega, op het rooster voor de Mittagsbetreuung. Alle groepen verzamelen bij de Sammelplatz en wanneer alle kinderen van de Mittagsbetreuung aanwezig zijn, lopen we gezamenlijk naar de eetzaal. Vandaag staan er Kaiserschmarrn op het menu! Ik zie de blije gezichtjes van de kinderen al tevoorschijn komen. Kaiserschmarrn is en blijft toch wel de favoriet van de kinderen. Voordat we beginnen met eten, helpen we de kinderen met het uitdoen van hun jassen, handschoenen etc. Als iedereen dan aan tafel zit, scheppen we de borden op en delen we deze uit aan de kinderen. Guten appetit! Gelukkig vindt iedereen het lekker en is er genoeg gemaakt waardoor wij ook mee kunnen smullen van de Kaiserschmarrn. Ondertussen vraag ik de kinderen hoe hun lesdag tot nu toe gaat. De kinderen zijn mega enthousiast vandaag. Erg leuk om te horen. De buikjes zijn inmiddels gevuld, dus is het tijd voor tekenen, spelletjes en meer speelplezier. Na het spelen, doen we snel een wc ronde en dan trekken we onze jassen en handschoenen aan om nog een middag te skiën. De kinderen hebben er zin in, dus dit belooft een leuke middag te worden! Het belangrijkste is natuurlijk dat de kinderen straks tegen hun papa en mama zeggen dat zij een leuke dag hebben gehad. Daarom heb ik tijdens de lunchpauze alweer een paar leuke oefeningen bedacht. Het lijkt mij leuk om met de kinderen naar de dierentuin te gaan. Of nouja doen alsof 😉. Als eerste oefening doen we alsof we olifanten zijn. Ik doe voor hoe we als olifanten de piste af gaan. Ik maak met mijn handen een olifantenslurf en doe een olifanten geluid na. De kinderen beginnen heel hard te lachen. Dan doet iedereen mij na en gaan we samen als olifanten de piste af. Dan vraag ik de kinderen naar hun lievelingsdieren en bedenk ik bij elk dier een nieuwe oefening. We doen een slang na, een tijger, een kangoeroe, een vogel en zelfs een giraf! Het vergt enige creativiteit, maar aan de kinderen hun gezichtjes af te lezen hebben zij het erg naar hun zin. Dan is het tijd voor een kleine pauze. Ik zoek een rustige plek op waar we onze ski’s uit kunnen doen en kunnen gaan zitten. Gelukkig heb ik mijn gummibeertjes mee. Deze deel ik uit aan de hand van een spelletje. Ik kijk even hoe lang de les nog duurt en besluit om weer verder te gaan skiën. We hebben nog tijd voor twee rondes. Omdat we vandaag al super veel oefeningen hebben gedaan, besluit ik om de laatste twee rondes zonder oefening naar beneden te skiën. Ik vertel de kinderen dat we geen oefeningen meer gaan doen, maar we op ons allerbeste naar beneden gaan skiën zodat we papa en mama kunnen laten zien hoeveel we al geleerd hebben vandaag. We stappen snel de lift in en skiën dan op ons allerbeste naar beneden. Ik ski voorop en kijk af en toe naar achteren. Wat doen ze het goed! Beneden vertel ik de kinderen dat ze het super goed gedaan hebben vandaag en dat ik zin heb om iedereen morgen weer te zien. De kinderen zijn het helemaal met mij eens. Eén voor één worden de kinderen opgehaald. Na de les is het tijd om de Kindergarten en de Sammelplatz af te bouwen en terug te zetten in het hok. En dan wacht ons nog maar één ding. Dat welverdiende biertje in de Après Ski bar!

Na beneden gezellig een drankje te hebben gedronken is het tijd om terug te gaan naar ons verblijf. We melden ons eerst af bij de skischool. Ik vertel dat ik vandaag 6 uren heb gewerkt en dat ik morgen met mijn groepje naar de rode piste ga. Dan is het tijd voor tosti’s! Als ik de keuken binnen loop, ruik ik dat de eerste tosti´s al in het tosti ijzer liggen, mmm heerlijk. Er gaat geen dag voorbij zonder een tosti te eten, haha. We besluiten om over een uur naar Kaltenbach te gaan, naar de Postalm. Snel spring ik onder de douche en maak ik mij klaar. Als iedereen opgefrist is, lopen we met de hele groep richting de trein. Het is een kwartiertje met de trein naar Kaltenbach. In de trein komen we leraren van de andere skischolen in Fügen tegen. Samen met alle leraren hebben we een hele leuke middag/avond. Om half acht sluit de Postalm. Een goed moment om aan de overkant een lekkere snack te halen. En dan is het helaas tijd om ons te haasten voordat de laatste trein vertrekt. We trekken een sprint en zijn gelukkig net op tijd voor de trein. Thuis kletsen we nog lang na over wat we vandaag meegemaakt hebben en daarna gaan we lekker vroeg op bed, zodat we morgen weer fit zijn. In bed denk ik na over wat een fijne dag ik beleeft heb. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht en bedenk me dan dat ik morgen dit allemaal opnieuw mag beleven!